From Kafka's existential bridge to Hosseini's surreal bridge

Document Type : Research Paper

Authors

1 -Associate Professor of Persian Language and Literature at University of Guilan

2 Faculty of Persian language and literature, University of Guilan, Iran

10.29252/kavosh.2025.21942.3601

Abstract

The bridge can be a link between the fictions of two lands and reach a cosmopolitan thinking. On one side, a short story by Kafka and the other side, long philosophical story by an Iranian author; Qodsi Hosseini:a woman who has tried to transform the disintegrator despair of Kafka's existential bridge by finding herself in Lacan's great other, along with crossing the bridge, with the help of nested narrative and Bakhtine's polyphony in a surrealist and meaningful atmosphere. In both stories, the symbolic and the personal with the language function of empathy and aesthetics are tied together and present simultaneously in the text.This research has done a comparative analysis of two stories which has the same name with a semiotic approach and a descriptive analytical method, and demonstrates a striking coherence among the linguistic elements in conveying a unified message in Kafka's "Bridge," whereas the diverse symbolism and extensive intertextual references in Hosseini's "Bridge" enrich the text's message. These messages are spiritual and ethical, possibly influenced by the author's Eastern origins. The gentle tone and slow rhythm of Hosseini in contrast to the harshness and intense, pounding rhythm of Kafka's, may be influenced by the narrators' genders. While the bridge in Kafka's work transforms from object to subject, other elements in Hosseini's work signify the intermingling of object and subject. This entanglement of two discursive agents, representing the hidden self of the subject within the safe haven of the object, constitutes the most important significant commonality between the two narratives.

Keywords

Main Subjects


  1. الف) کتاب ­ها

    • استراترن، پل. (1387). آشنایی با کافکا. ترجمه احسان نوروزی. تهران: مرکز.
    • ایگلتون، تری. (1398). رویداد ادبیات. ترجمه مشیت علایی. تهران: لاهیتا.
    • بارت، رولان. (1400). نقد و حقیقت. ترجمه شیرین دخت دقیقیان. چاپ یازدهم. تهران: مرکز.
    • باطنی، محمدرضا. (1393). نگاهی تازه به دستور زبان. چاپ شانزدهم. تهران: آگه.
    • براهنی،رضا. (1393). قصه­نویسی. چاپ چهارم. تهران: نگاه.
    • بی­نیاز، فتح­الله. (1394). درآمدی بر داستان­نویسی و ­روایت­شناسی. چاپ ششم. تهران: افراز.
    • تسلیمی، علی.(1393). پیام هدایت و نظریه غرب ­و ­شرق شناسی. تهران: آمه.
    • ---------.(1395). نقد ادبی (نظریه­های ادبی و کاربرد آن­ها). چاپ سوم. تهران: اختران.
    • حدادی، محمود. (1401). سخن در حضور (یادداشت­هایی درباره ادبیات آلمانی). تهران: مهراندیش.
    • حسینی، قدسی. (1399). پل. تهران: داستان. نسخه الکترونیک.
    • داد، سیما. (1392). فرهنگ اصطلاحات ادبی. چاپ ششم. تهران: مروارید.
    • رستگارفسایی، منصور. (1383). پیکرگردانی در اساطیر. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
    • رهنما، تورج. (1400). ادبیات امروز آلمان. چاپ چهارم. تهران: چشمه.
    • شوالیه، ژان و آلن گربران. ( 1384). فرهنگ نمادها(5جلدی). ترجمه سودابه فضایلی. چاپ دوم. تهران: جیحون.
    • فوردهام، فریدا. (1388). مقدمه­ای بر روانشناسی یونگ. ترجمه مسعود میربها. تهران: جامی.
    • کافکا، فرانتس.(1388). داستان­های کوتاه کافکا. ترجمه علی­اصغر حداد. تهران: ماهی.
    • کالر، جاناتان. (1390). در جستجوی نشانه­ها. ترجمه لیلا صادقی و تینا امرالهی. چاپ دوم. تهران: علم
    • گایر، پل و ­دیگران. (1400). زیبایی­شناسی آلمانی. ترجمه سیدمسعود حسینی و دیگران. چاپ دوم. تهران: ققنوس.
    • گریمال، پیر. (1341). فرهنگ اساطیر یونان و رم. ترجمه احمد بهمنش. تهران: دانشگاه تهران.
    • گیرو، پی­یر. (1380). نشانه­شناسی. ترجمه محمدنبوی. تهران: آگه.
    • مالی، رادک. (1398). فرانتس کافکا، انسان زمان خود و زمان ما. ترجمه رضا میرچی. تهران: موسسه فرهنگی­هنری جهان­کتاب.
    • مقدادی، بهرام. (1378). فرهنگ اصطلاحات ادبی از افلاطون تا عصر حاضر. تهران: فکر روز.
    • میرصادقی، جمال. (1394). عناصر داستان. تهران: سخن.
    • نامورمطلق، بهمن. (1400). درآمدی بر بینامتنیت(نظریه­ها و کاربردها). چاپ سوم. تهران: سخن.
    • هاوکس، ترنس. (1398). ساختگرایی و­نشانه­شناسی. ترجمه کوروش صفوی.­ تهران: علمی.
    • همرمایستر، کای. (1399). سنت زیبایی­شناسی آلمانی. ترجمه محمدرضا ابوالقاسمی. تهران: ماهی.
    • یانوش، گوستاو. (1386). گفتگو با کافکا. ترجمه فرامرز بهزاد. چاپ سوم. تهران: خوارزمی.
    • یول، جرج. (1397). نگاهی به زبان (یک بررسی زبان­شناختی). ترجمه نسرین حیدری. چاپ شانزدهم. تهران: سمت.
    1. Dempsey, Amy (2010). Styles, Schools and Movements: The Essential Encyclopaedic Guide to Modern Art. Thames& Hadson. ISBN 978-0-500-28844-3.
    2. Von Jagow, Bettina & Jahraus, Oliver (2008). Kafka-Handbuch Leben-Werk-Wirkung. Vandenhoeck & Ruprecht. ISBN 978-3-525-20852-6.

     ب) مقالات

    1-  بخشی، مریم. (1401). «بررسی تطبیقی رمان«مسخ» اثر کافکا و «سامسا» اثر سلطان العمیمی». فصلنامه علمی ادبیات تطبیقی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت. دوره16. شماره63. صص151-168.

    2-  پارسا، شمسی. (1398). «مطالعه تطبیقی مایگان در آثار صادق هدایت و فرانتس کافکا». مجله پژوهش­های نقد ادبی و سبک­شناسی. شماره36. صص85-96.

    3- دهقان، علی و فرشاد ولی زاده. (1400). «بررسی تطبیقی مولفه­های دلهره وجودی در آثار صادق هدایت و فرانتس کافکا». فصلنامه پژوهش­های ادبیات تطبیقی دوره نهم. شماره1 صص133-161.

    4- عیسی زاده حاجی آقا، محمد؛ آرش مشفقی و عزیز حجاجی­کهجوق. (1398). «نمادشناسی تطبیقی عزاداران بیل ساعدی و مسخ کافکا». نشریه ادبیات تطبیقی دانشگاه شهیدباهنر کرمان. سال11 شماره 21 صص 127-153.

    5- میدانچی، نازنین، منوچهر فروتن و امید دژدار.(1394). «معنای خانه: بررسی تطبیقی رویکردها و­روش­ها». سومین کنگره بین­المللی عمران، معماری و توسعه شهری. تهران، صص 1 ـ 15.

    6- نصراصفهانی، محمدرضا و طیبه جعفری. (1389). «مقایسه شیوه پردازش شخصیت در گاو ساعدی و مسخ کافکا». نشریه زبان و­ ادب فارسی دانشگاه تبریز. دوره53 شماره 215، صص133-156.